Jess Gill (Μετάφραση Nikos Maris)*
Η υπεράσπιση των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων θα προστατέψει τους χώρους αποκλειστικά για γυναίκες, οι ιδιοκτήτες των οποίων, σε διαφορετική περίπτωση, θα τιμωρούνται από τους νόμους κατά των διακρίσεων.
Το καυτό θέμα συζήτησης στη βρετανική πολιτική είναι το εάν είναι πρέπον για τους άντρες που προσδιορίζονται ως τρανς γυναίκες να εισέρχονται σε χώρους μόνο για γυναίκες, όπως οι γυναικείες τουαλέτες, τα γυναικεία αποδυτήρια και οι γυναικείες φυλακές. Με την (σ.σ. συγγραφέα του Χάρυ Πότερ) JK Rowling ως μπροστάρισσά τους, έχει αυξηθεί ο αριθμός των γυναικών που εκφράζουν τις ανησυχίες τους για την ασφάλεια και την άνεσή τους, εάν τα βιολογικά αρσενικά άτομα εισέρχονται σε χώρους που προορίζονται για βιολογικά θηλυκά.
Αρκετές ομάδες με έμφαση στο φύλο (gender-critical) έχουν χρησιμοποιήσει τον «Νόμο για την Ισότητα» του 2010 ως βάση για τον αποκλεισμό των ανδρών που προσδιορίζονται ως τρανς από τους χώρους αποκλειστικά για γυναίκες. Για παράδειγμα, το Δίκτυο για τα Δικαιώματα των Γυναικών χαιρέτισε την οδηγία της Επιτροπής Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία διευκρίνισε ότι «υπάρχουν περιπτώσεις όπου ένας νομίμως εγκατεστημένος πάροχος υπηρεσιών αποκλειστικά ενός φύλου, ή διαχωρισμένων φύλων, μπορεί να αποκλείσει, να τροποποιήσει ή να περιορίσει την πρόσβαση στις υπηρεσίες του για τα τρανς άτομα».
Ωστόσο, το εστιαζόμενο στις έμφυλες ταυτότητες επιχείρημα που βασίζεται στα ανθρώπινα δικαιώματα και την προοδευτική νομοθεσία είναι φιλοσοφικά αδύναμο και δεν θα διαρκέσει. Το να επιτραπεί στο κράτος να ορίσει τι είναι ένα «υπό προστασία χαρακτηριστικό» και ποιος επιτρέπεται να κάνει διακρίσεις, θα προστατεύσει τις ελευθερίες των γυναικών μόνο μέχρι τις επόμενες εθνικές εκλογές.
Ο αρχηγός της αντιπολίτευσης, Keir Starmer, έχει ήδη ενδώσει στους ιδεολόγους των έμφυλων ταυτοτήτων, αφού αρνήθηκε να απαντήσει σε ερωτήσεις όπως «Μπορεί μια γυναίκα να έχει πέος;» ή «Μόνο οι γυναίκες έχουν τράχηλο;» όταν ήρθε αντιμέτωπος μ’ αυτές στη ραδιοφωνική εκπομπή LBC .
Το Εργατικό Κόμμα φαίνεται να είναι δογματικό στο θέμα της συμπερίληψης των τρανς, με τη βουλευτή των Εργατικών, Ρόζι Ντάφφιλντ να υφίσταται μια «εμμονική παρενόχληση» αφ΄ότου υπερασπίστηκε την ύπαρξη χώρων αποκλειστικά για γυναίκες (σ.σ. ως η εξαίρεση του κανόνα των Εργατικών).
Επιπλέον, ομάδες ΛΟΑΤ/LGBT (λεσβίες, ομοφυλόφιλοι, αμφιφυλόφιλοι και τρανς) με επιρροή, όπως η Stonewall, υποστηρίζουν ότι ο νόμος για την ισότητα πρέπει να κάνει εξαιρέσεις για τα τρανς άτομα σε χώρους για αποκλειστικά ένα φύλο. Η επέκταση του νόμου για την ισότητα, ώστε να απαγορεύσει στους χώρους μόνο για γυναίκες να αποκλείουν τους βιολογικά άνδρες βάσει της «έμφυλης ταυτότητας» θα είναι πιθανότατα στην κορυφή της νομοθετικής ατζέντας μιας κυβέρνησης των Εργατικών. Καθώς αυξάνεται η πιθανότητα οι Συντηρητικοί να χάσουν τις επόμενες γενικές εκλογές, η βάση των ελευθεριών των γυναικών πιθανότατα θα χαθεί επίσης.
Αντί να εξαρτώνται από την υποκειμενικότητα της εκάστοτε κυβέρνησης για την προστασία των γυναικών, οι φεμινίστριες με έμφαση στο φύλο (gender-critical feminists) θα πρέπει να υποστηρίξουν τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα ως θεμέλιο της εκστρατείας τους. Η υπεράσπιση των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας σημαίνει ότι ένα άτομο μπορεί να κάνει ό,τι θέλει με αυτήν την ιδιοκτησία.
Οι φεμινίστριες με έμφαση στο φύλο θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα ως βάση για τον αποκλεισμό των βιολογικά ανδρών από τους χώρους αποκλειστικά για γυναίκες. Η υπεράσπιση των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας θα προστατέψει τους θεσμούς και τις επιχειρήσεις που υπερασπίζονται τους χώρους αποκλειστικά για γυναίκες, που (σε διαφορετική περίπτωση) θα τιμωρούνται από τους νόμους κατά των διακρίσεων. Η παροχή αυτής της αυτονομίας στις επιχειρήσεις θα τους επέτρεπε να προστατεύουν τους χώρους του ενός φύλου, έχοντας την ελευθερία να ορίζουν τις παραμέτρους του ποιος επιτρέπεται να εισέρχεται στην ιδιοκτησία τους.
Όταν ισχύουν οι νόμοι κατά των διακρίσεων, οι επιχειρήσεις μπορεί να αναγκαστούν να θυσιάσουν την ασφάλεια των γυναικών για χάρη της «συμπεριληπτικότητας». Αυτό μπορεί να φανεί στη διαμάχη του Wi Spa, όπου μια γυναίκα παραπονέθηκε στο προσωπικό του σπα, όταν είδε έναν άνδρα, που αυτοπροσδιορίζεται ως τρανς, γυμνό μπροστά σε γυναίκες και μικρά κορίτσια. Το προσωπικό απάντησε ότι ήταν υποχρεωμένοι να συμμορφωθούν με το νόμο και να μην κάνουν διακρίσεις με βάση την ταυτότητα φύλου. Η επίδραση της προοδευτικής νομοθεσίας, που περιορίζει την ελευθερία μιας επιχείρησης, οδήγησε στο να μην μπορεί το προσωπικό να αντιμετωπίσει κατάλληλα την άσεμνη έκθεση λόγω του φόβου παραβίασης του νόμου.
Η εστιαζόμενη στο φύλο επιχειρηματολογία στο Ηνωμένο Βασίλειο βασίζεται στο ότι οι γυναίκες θέλουν να τις αφήσουμε ήσυχες. Ο βρετανικός φιλελευθερισμός υπερτερεί κατά τη γνώμη τους, και μπορεί να συνοψιστεί ως «μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις να κάνεις, απλά μη μου το επιβάλλεις». Πολλές φεμινίστριες με έμφαση στο φύλο, όπως η JK Rowling, πιστεύουν ότι τα άτομα που προσδιορίζονται ως τρανς θα πρέπει να μπορούν να ζήσουν τη ζωή τους όπως τους εξυπηρετεί, εφόσον δεν επιβάλλονται σε άλλους ανθρώπους. Το να βασιζόμαστε στο κράτος για την εφαρμογή μιας νομοθεσίας για την απαγόρευση των ανδρών που αυτοπροσδιορίζονται ως τρανς από τους χώρους αποκλειστικά για γυναίκες, δεν θα είναι απαραίτητο εάν οι γυναίκες μπορούν να έχουν τους δικούς τους χώρους. Μέσω της ιεράρχησης των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων, οι γυναίκες θα μπορούν να επιλέξουν αν θέλουν να εισέλθουν σε χώρους που περιλαμβάνουν ή αποκλείουν άτομα τα οποία αυτοπροσδιορίζονται ως τρανς, με αποτέλεσμα όλοι να νιώθουν πιο ασφαλείς.
Πάρα πολλοί υποστηρικτές κοινωνικών ζητημάτων συνηγορούν υπέρ της κρατικής, αντί της ατομικής, δράσης για την προώθηση των σκοπών τους, ακόμη και όταν αυτή μπορεί μεταστραφεί εναντίον τους υπό τις μελλοντικές κυβερνήσεις. Για να επιτύχουν τους στόχους τους, οι φεμινίστριες που εστιάζουν στο φύλο θα πρέπει να αγωνιστούν για λιγότερη κρατική εξουσία, αντί να βασίζονται στο κράτος για να τις προστατεύσει. Η συζήτηση για τα τρανς άτομα πρέπει να επαφεθεί στην κοινωνία, γιατί όταν ρωτήσεις τον μέσο άνθρωπο «θα πρέπει να επιτρέπονται οι βιολογικά άνδρες στις γυναικείες τουαλέτες;», θα απαντήσει όχι. Αντίθετα, αν αφήσουμε το ζήτημα σε έναν πολιτικό που βρίσκεται αντιμέτωπος με την πίεση διάφορων μαχητικών ομάδων πίεσης, όπως οι Stonewall ή οι Mermaids, πιθανόν να δώσει μια διαφορετική απάντηση.
------------------------------------------------------
* Άρθρο της Jess Gill, που δημοσιεύτηκε στις 12 Μαϊου 2022 από το Mises Institute.
Η Jess Gill είναι φιλελεύθερη Βρετανή δημοσιογράφος. Είναι η Διευθύντρια Δημιουργικού του Reasoned UK Jess που δημιουργεί πολιτικά και οικονομικά βίντεο στο Tiktok και στο YouTube, όπου έχει αποκτήσει περισσότερους από 30.000 ακόλουθους.